Imiona na literę O - Kobieta w INTERIA.PL

Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: ojcu sława. Forma żeńska: Ocława.

Żeńska forma imienia -> Ocław.

Żeńska forma imienia -> Odo. INNE FORMY: Odona, Odyla, Ota, Otyla, Otylia. OBCE FORMY: Otha (ang.), Oda, Odde, Oddette, Uta, Ute (niem.), Oda, Odona, Odette (fr.), Oda (hiszp.), Odetta (wł.), Otton Odeta (czes., słowac.), Odeta (połud.-słow.).
ZNANE POSTACIE:
Oda, druga żona Mieszka I, po jego śmierci wygnana wraz z synami przez Bolesława Chrobrego (ok. 955–1023). Odette Florelle, aktorka fr. (ur. 1901).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Odette de Grécy z powieści W poszukiwaniu straconego czasu M. Prousta (1913/27).

Odmiana imienia Odon. Pochodzenia starosaksońskiego, od słowa od (majątek). Oznacza: zamożny. INNE FORMY: Odilon, Odo, Odon, Otto, Otton. Forma żeńska: Oda, Odyla, Ota, Otylia.
PATRON:
Św. Odilon z Owernii (ok. 962–1048). Umocnił wpływy opactwa w Cluny. Zasługą tego ośrodka jest wprowadzenie Święta Zmarłych 2 listopada. (Wspomnienie 19 stycznia i 6 lutego).
ZNANE POSTACIE:
Odilon Redon, fr. malarz i grafik (20 IV 1840–6 VI 1916).

Odmiana imienia -> Odon. INNE FORMY: Odon, Odilo, Otto, Otton, Udo. OBCE FORMY: Odo, Otho, Otto (łac., ang.), Odo, Odde, Odon, Otto, Ottel, Udo, Uto (niem.), Odon, Othon, Otton (fr.), Odon, Oton (hiszp.), Oddo, Oddone, Otone, Ottone (wł.), Otton (ros.), Ota, Oto, Otto (czes., słowac.), Oto, Oton (połud.-słow.). Forma żeńska: Oda, Odyla, Ota, Otylda, Otylia, Uta, Ute.
NAZWISKA:
Ode, Odojewski, Otto, Ottoczko, Ottowicz.
PATRON:
Św. Odo z Cluny (ok. 878–942). Z opactwa kluniackiego uczynił słynny na cały ówczesny chrześcijański świat ośrodek reformy prowadzonej w duchu św. Benedykta z Anianu.
ZNANE POSTACIE:
Odo Feliks Bujwid, pol. bakteriolog i immunolog (ur. 1857).

Pochodzenia staropolskiego, oznacza: zwycięzca.

Pochodzenia starosaksońskiego, od słowa od (majątek, własność). Oznacza: zamożny. ZDROBNIENIA: Oto, Otuś. INNE FORMY: Otto, Otton, Odo, Odilo. OBCE FORMY: Odo, Otho, Otto (łac., ang.), Odo, Odde, Odon, Otto, Ottel, Udo, Uto (niem.), Odon, Othon, Otton (fr.), Odon, Oton (hiszp.), Oddo, Oddone, Otone, Ottone (wł.), Otton (ros.), Ota, Oto, Otto (czes., słowac.), Oto, Oton (połud.-słow.). Forma żeńska: Oda, Odona, Odyla, Ota, Otylia.
ZNANE POSTACIE:
Odon, książę wielkopolski, syn Mieszka III Starego (ur. XII w.).

Pochodzenia starosaksońskiego, od słowa od (majątek). Oznacza: zamożna. INNE FORMY: Oda, Odylia, Odylla, Ota, Otylia. OBCE FORMY: Otha (ang.), Oda, Odde, Oddette, Uta, Ute (niem.), Oda, Odona, Odette (fr.), Oda (hiszp.), Odetta (wł.), Otton Odeta (czes., słowac.), Odeta (połud.-słow.). Forma męska: Odo, Odon, Odilo, Otto, Otton.
BOHATEROWIE SZTUKI:
Odyla Malet z powieści A. Maurois Klimaty (1928).

Pochodzenia greckiego, oznacza: pomagająca w nędzy. ZDROBNIENIA: Ofelcia. OBCE FORMY: Ophelia (ogólnie przyj. forma), Ophélie (fr.), Ofelija (połud.-słow).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Ofelia, postać z tragedii Hamlet W. Shakespeare’a (1598/1601).
NA EKRANIE:
Ekranizacje Hamleta W. Shakespeare’a: rolę Ofelii w reż. L. Oliviera (1948) grała Joan Simmons, w reż. G. Kozincewa (1964) — Anastazja Wertyńska, w reż. F. Zeffirelliego (1991) — Helena Bonham-Carter, a w reż. K. Branagha (1996) — Kate Winslet.

Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: dla ojca pociecha.

Pochodzenia grecko-ukraińskiego, oznacza: gościnna. Polskim odpowiednikiem jest Ksenia. INNE FORMY: Oksena, Oksenia, Oksienia.

Żeńska forma imienia -> Oktawian. Oznacza również: ósme dziecko. W Polsce imię to pojawiło się dopiero w XIX wieku. ZDROBNIENIA: Okcia, Oktusia, Tunia, Tusia. OBCE FORMY: Octavia (łac.), Octavia, Tavia (ang.), Oktavia, Octavia (niem.), Octavie (fr.), Octavia (hiszp.), Ottavia (wł.), Oktavija (ros.), Oktavie (czes.), Oktávia (słowac.), Oktavija (połud.-słow.).
ZNANE POSTACIE:
Oktawia, żona Nerona (ok. 40–62).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Oktawia z dramatu Nie igra się z miłością A. de Musseta (1834).

Pochodzenia łacińsskiego, wywodzi się z nazwy rzymskiego rodu Oktawiuszów (Octavius). W Polsce imię to pojawiło się dopiero w XIX wieku. ZDROBNIENIA: Okcio, Oktawianek. INNE FORMY: Oktaw, Oktawiusz. OBCE FORMY: Octawianus (łac.), Octavian (ang.), Oktavian (niem.), Octavien (fr.), Octaviano (hiszp.), Ottaviano (wł.), Oktavian (ros.), Oktavián (czes., słowac.), Oktavijan (połud.-słow.). Forma żeńska: Oktawia.
PATRON:
Św. Oktawian, benedyktyn francuski (ok. 1060–1132). W 1129 roku został biskupem w Savonie. (Wspomnienie 6 sierpnia).
ZNANE POSTACIE:
Oktawian August, następca Juliusza Cezara, w jego czasach (nazywanych „złotym wiekiem”) tworzyli Owidiusz, Horacy, Wergiliusz (63 p.n.e.–14 n.e.).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Oktaw z cyklu powieści E. Zoli o rodzinie Rougon-Macquart (1871–93).

Pochodzenia łacińskiego wywodzi się z nazwy rzymskiego rodu Oktawiuszów (Octavius), oznacza także: ósme dziecko. W Polsce imię to pojawiło się dopiero w XIX wieku. ZDROBNIENIA: Okcio, Oktawiuszek. INNE FORMY: Oktaw, Oktawian. OBCE FORMY: Octavius (łac.), Octavius, Tavey (ang.), Oktavier (niem.), Octave (fr.), Octavio (hiszp.), Ottavio (wł.), Oktavij (ros.), Oktavius (czes.), Oktávius (słowac.), Oktavij, Oktavije (połud.-słow.). Forma żeńska: Oktawia.
ZNANE POSTACIE:
Oktawiusz Wincenty Radoszkowski, właśc. Oktawiusz Wincenty Bourmeister, entomolog pol. (19 VIII 1820–13 V 1895). Octave Mirbeau, pisarz fr. (16 II 1850–16 II 1917). Octavio Paz, poeta meks. (31 III 1914–19 IV 1998).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Oktaw z komedii A. de Musseta Kaprysy Marianny (1833). Oktaw (Perdican) z komedii Alfreda de Musseta Nie igra się z miłością (1834). Oktaw T. z powieści Alfreda de Musseta Spowiedź dziecięcia wieku (1835).
NA EKRANIE:
Ekranizacja pow. Spowiedź dziecięcia wieku A. de Musseta w reż. M. Nowickiego (1985), rolę Oktawa odtwarzał Marek Cichucki.

Skrót od imienia -> Aleksandra.

Pochodzenia skandynawskiego, od imienia Oslaf, wywodzącego się ze słów As (nazwa skandynawskiego bóstwa) i lob (kochać). Oznacza: umiłowany przez boga Asa. W Polsce praktycznie nieznane, częściej nadawane dopiero po drugiej wojnie światowej. ZDROBNIENIA: Olafek, Olafuś. OBCE FORMY: Olaf (ogólnie przyj. forma), Olave (ang.), Olaf, Olav (niem.).
PATRON:
Św. Olaf II Haraldsson, król Norwegii. Żył w latach 995–1030. Budował kościoły, wprowadzał chrześcijańskie normy. Zginął w bitwie pod Nidaros 29 lipca 1030 roku. Patron Norwegii. (Wspomnienie 29 lipca).
ZNANE POSTACIE:
Olaf I Tryggvason, wódz wikingów, który przyjęciem chrztu rozpoczął chrystanizację Norwegii (przed 970–? 1000 lub 994). Olaf Gulbransson, norw. karykaturzysta i malarz (26 V 1873–18 IX 1958). Olaf Jacob Martin Luther Bull, poeta norw. (10 XI 1883–23 VI 1933). Olaf Lubaszenko, aktor pol. (ur. 1968)
AFORYZM:
Kiedy myślę o Olafie, to śmiać tylko się potrafię.

Pochodzenia germańskiego, odmiana imion Albrecht lub Albert. INNE FORMY: Olbrycht, Adalabert.
ZNANE POSTACIE:
Jan I Olbracht (27 XII 1459–17 VI 1501), pol. król, syn Kazimierza Jagiellończyka.

Pochodzenia starorosyjskiego, prawdopodobnie od skandynawskiego helge (pomyślny, szczęśliwy). ZDROBNIENIA: Oleś, Olo. OBCE FORMY: Oleg (ogólnie przyj. forma), Oleg, Helgi (niem.). Forma żeńska: Olga.
NAZWISKA:
Olech, Olechowski, Olędzki.
ZNANE POSTACIE:
Oleg Antonow, ros. konstruktor samolotów (7 II 1906–4 IV 1984).

Horoskopy zodiakalne

Wielki horoskop na 2025 rok

Wielki horoskop na 2025 rok

Horoskop dzienny tarotowy

Horoskop dzienny tarotowy

Horoskop dzienny

Horoskop dzienny

Horoskop tygodniowy tarotowy

Horoskop tygodniowy tarotowy

Horoskop tygodniowy

Horoskop tygodniowy

Tygodniowy horoskop miłosny

Tygodniowy horoskop miłosny

Tygodniowy horoskop finansowy

Tygodniowy horoskop finansowy

Horoskop miesięczny

Horoskop miesięczny

Horoskopy alternatywne oraz symbolika

Horoskop chiński

Horoskop chiński

Numerologia

Numerologia

Sennik

Sennik

Imiennik

Imiennik

	
		OSZAR »